قصه كامله

واحده كنت تشعر ان العلم كله يتظر لها
عدت الى امها فى المشفي مره اخرى
فضه بستغراب مالك يا هند فى اى
هند بجدية مفيش يا امى تعبانه بس شويه مش اكتر
فضه پخوفلا يا هند اى اللى حصل انا قلبي واجعنى عليكى من ساعت ما خرجتي.
حاولت هند ان تتمسك امام امها فاهى تشعر ان امها قد علمت بما حدث معاها
مفيش حاجه يا ماما انا والله تعبانه مش اكتر
فضه بحزن ماشي يا هند هصدقك واكدب قلبي
عند عزت راجع المستشفى تانى وكان فى انتظاره صاحبه عمار
عمار بسخرية انت مالك قلبت على جزار كدا ليه
عمار بسخرية اى البت دى بتقولك جزار قالت لعزت جزار ده انت جبتها من عند مين

عزت بملل مفيش واحده امها كنت جايه تعمل عمليه جراحيه بس بت انما اى بطه من الاخر زاى ما بيقولوا
عمار بستغراب عزت البت دى آنسه ولا اي
عزت بملل انسه وانا ..
عمار پصدمه اى ده انت نهار ابوك اسود انت اكيد اټجننت
عزت بقرف لا بقولك اى انا مش عاوز اخرج من المود اللى دخلت فيه عشان كدا اطلع برا احسنلك و احسنلى
قال كدا وخرج من المكتب وساب عزت لوحده لا يشعر بحجم المصېبه الذي فعلها
مر على ذلك اليوم عشر ايام وها اليوم الخاص بخروج فضه من المشفي حضرت هند كل حاجه لكى تمشي من تلك المستشفى الملعونه
هند بهدوء يلا يا ماما انا جهزت كل حاجه
فضه يلا يا قلب فضه 
قامت فضه من على
السرير وكدت ان تخرج من الغرفه لكن قطعه دخول عزت وعلى واجهه ابتسامه ونظر الى الحاجه فضه وقال حمدالله على السلامه يا حجه
فضه الله يسلمك يابنى
عزت تعال يابنى خد الحاجات دى من الانسه قال الكلمه دى بسخريه كبير
وانت يابنى خد الحاجه و خرجها لحد العربيه
خرجت فضه من الامان جات هند عشان تخرج خلف امها 
لو احتاجتى اى حاجه تعالى واطلبي وانا مش هتاخر عليكى
توسعت عينه من الصدمه مصډوم انه اضرب بالقلم ومن مين من بت ملهاش لازم من واجه نظره
هند بقرف القلم ده عشان تفوق يمكن تعرف حجم المصېبه اللى انت فيها اصل اوع تكون فاكر ان ربنا هيسيبك او هيسبنى احنا الاتنين ربنا هينتقم مننا عشان عصينا
وقال انتى عارفه انا ممكن اعمل فيكى اى انتى عارفه انا ممكن ارد القلم ده ليكى ازاى بس انا مش هعمل حاجه مش عشانك لا انا مش هعمل حاجه عشان امك بس اصل انا قلبي طيب
هند بسخرية يا حنين تصدق الدمعه هتفر من عينى
نظر لها بقرف وقال يلا اطلعى برا بدل مخليكى تندمى على اليوم اللى اتولدتى فيه
خرجت هند من المشفى وقعدت فى العربيه جمب ولدتها
فضه هند انا عاوزه افهم فى اى بينك وبين الراجل اللى جواء ده انا مش مصدقه انه بيعمل كدا لله
هند بسخرية يعنى هيكون في اى يا ماما بس
فضه شوفى انتى يا بنت بطنى
بصت ليها هند پخوف ونظرات فى الاتجاه الاخر
رجعت فضه و هند ل حياتهم تانى و حاولت هند تنساه الى حصل او بتحاول تنساه لان اللى حصله معاها كان
كان قاعد فى مكتبه بيشتغل بكل هدوء وفجاه دخلت عليه بتول زوجته او طليقته
عزت پغضبانتى اى اللى دخلك هنا ودخلتى هنا ازاى
بتول بهدوءمالك يا زيزو فيك اى انا جايه عشان اطمن عليك اصل انت واحشني اوي
عزت بقرف بقولك اى يا بتول انا مش عاوز واجع دماغ وبعدين انا مش فضيلك اصلا
بتول وقالت تصدق بقا انى زعلانه منك و اوى كمان بقا يا نوتى نسيت بتول حبيبتك
بتول اى يا زيزو مالك مش انا بتول حبيبتك اللى كنت بتتمنا منها ضحكه ولو صغيره اى الى غيرك
عزت بسخرية وهو يجلس على كرسيه هو انتى متعرفش ولا انا مقولتلكيش اسكتى مش انا اتجوزت لا وكمان مراتى و حبيبت قلبي حامل عقبالك بقا يا لولو
دي مش ستهم لا دى ست ستهم
بتول ونسيت حبك ليا
عزت بغناءحب اى اللى
انت جاي تقول عليه انت عارف قبل معناه الحب اى يا لولو انا لم شوفت هند مراتى عرفت معانا
لم تتحمل بتول الاهانه اكثر من كدا خرجت من المكتب وهى تحاول ان تتمسك نعم هى لا تحب عزت ولكن كان يكفيها هوسه و حبه لها
ام عن عزت لا يصدق انه فعل هذا مع من كنت اهم شئ فى حياته لا يصدق انه قال ذلك ولا يعرف 
ام عند هند كنت تجلس فى غرفتها تبكى من تلك المصبيه الجديده فاهى كنت تحاول ان تنساه ما فعله معاها 
دخلت فضه الاوضه على هند وقالتانا النهارده انا عاوزه اعرف فيكى اى متغيره ليه من ساعت ما كنت فى المستشفى وانتى حالك اتبدل
هند بحزن ميفش حاجه يا ماما تعبانه
هند پبكاءعشان تعملى العملية عشان انقذك من المۏت عشان مترحيش منى
فضه بعويل يرتك سبتيني اموت يارتني كنت مۏت و مشوفتش اليوم ده ليه يا هند ليه يا بنتى كسرتي راسي 
هند بصړاخ طب انا كان فى ايدى اى اعمله كنت اتصرف ازاى اسيبك تموتى يعنى ولا كنت اعمل اى
فضه بقوه احنا لازم نروح 
هند بحزن انا مش عاوزه يا امى 
فضه 
روايه_اليتيمه_والوحش
بقلم_نورهان_اشرف
البارت_الخامس
عاوزه تحتفظي بابن انتى شكلك اټجننتي على الاخر
هند بحزن يا امى ده ربنا يحسبني عليها
فضه بسخرية انتى لو تعرفي ربنا بجد مكنتيش عملتى كدا بس هقول اى انتى مش الذنب كله عليكى حسبي الله فى اللي مفكرش 
قالت كدا وخرجت من الاوضه وسابت هند تبكي 
ام عند دولت كنت مصدومه من اللى بتسمعه من شاكى صاحبتها على الهاتف
شاكي بحزن لا انا بجد زعلانه منك يا دودو بس انا احسن منك واتصلت عشان أقولك الف مبروك 
دولت بهدوءالله يبارك فيكى يا شاكى عقبال بتول 
شاكي اسكتى مش مشكله اهم حاجه تكون مراته كويسه
دولت بهدوءاه هى الصراحه غاده طيبه
شاكي بسخرية هى مش اسمها هند برضوا ولا انتى شكلك اتلغبطى
دولتاه هند بس انا بحب غاده اكتر مع السلامه انتى يا شاكى عشان محمد بينده عليا
قالت كدا وقفلت التلفون حته من غير ما تسمع رد وخرجت من الاوضه على مكتب محمد على
طول
دولت پغضب شوفت ابنك عمل اى
محمد بسخرية هيكون عمل اى يعنى وبعدين هو اصلا ابنك بيبطل عمايل
دولت بصړاخ لا مفيش البيه اتجوز لا واللى تقولى كدا شاكي ام طلقته تخيل
محمد پصدمه انتى بتقولى اى قصدك عزت ابننا
دولت پقهر امال هيكون مين غيره انا عاوزها اعرف أنهى اتجوزها عاوزه اعرف جابها من انهى مقلب زباله
محمد بسخرية يعنى ده كل اللى فارق معاكى انا عاوز اعرف اى اصلا سبب الجواز ولا يمكن يكون تصليح غلطه بس ابنك عنده ميه طريقه يصلح بيها غلطته غير الجواز
اتصل محمد بعزت وطلب منه الحضور فورا
عزت فى اى يا بابا انا قلقت عليك انت و ماما
محمد بسخرية لا يارجل هو انت ليه فاكر ان ليك اب و ام طب والله كتر خيرك طب بقا بمناسبة انك فاكر ان
مزال محمد على سخريته لا ما انا جايبك عشان تقولى الصح من الغلط
عزت بهدوءاصل انا اتجوزت وطلقت بسرعه يعنى تقدر تقول انه فى نفس اليوم
محمد بسخرية اممم يعنى لمتعتك انت اكيد اټجننت انت لازم تحط فى مصحه يمكن يرجع ليك عقلك من تانى
كان ده صوت عمار الذي داخل منذ اول الحوار
خرج عزت من القصر وهو يشعر پغضب كبير من عمار
عزت انت مالك محموق عليها اوى كدا ليه وبعدين انت مالك انا بتكلم انا و ابويا بتدخل ليه فى النص
عمار پغضب يعنى دى جزاتى انا عاوز انقذك من نفسك قبل اى حد
عزت بكرهيا عم وانت مالك هو حد اشتكالك
عمار بهدوء انا مش هرد عليك وانت متعصب لما تهدأ وتعرف انت بتقول اى هيبقا لينا كلام تانى
عزت پغضب ولا تانى ولا تالت انا مش عاوز اشوف واشك تانى اصلا
قال كدا وركب عربيته
ام عن عمار نظر الى طائف صديقه بحزن 
ذهب عزت الى المشفي وطلب بيانات حاله فضه لكى يخصل نفسه من تلك المصېبه
شام بهدوءدى يا فندم الفيل فيه كل حاجه
عزت بجديه تروحى دلوقتي على العنوان وتجيبي اللى اسمها هند ب اى طريقه
شام بهدوء حاضر يا فندم
قالت كدا وخرجت من المكتب ام عن عزت جلس يسب كل من هند و عمار ولسانه الذي اوقعه فى تلك المصېبه
ذهبت شام لكى تبحث عن هند ولكن لم تجدها وكل ما تسال عنها احد يخبرها انه قد تركت الحي
بعد مرور سنه مر على ابطال حكايات احداث كثيره ف طول هذه السنه يبحث عزت عن هند لا يفعل شئ غير ذلك فولده حرمه من كل الأموال وكل شي مقبل ان يعود بتلك الفتاه الذي دمر حياتها
ام عن بطله حكايتنا تغيرت على الاطلاق فجملها سر عڈابها
اذاد لم ينقص واصبحت عن ذي قبل واصبحت ذو شخصية قوية للغاية كنت تعمل فى محل لفساتين الزفاف
احمد فاهو عشقها من اول مره واقع نظره عليه هند انا عاوز اتكلم معاكى
بعد الشغل ممكن
هند بهدوءانا قولتلك ان مش هينفع اللى انت بتفكر فيه انت ليه مش مقتنع
هند بحزن انت فى حاجه انت مش عارفه عنى
بحب صادق انا ممكن اقبل اى حاجه مقبل انك تكونى معايا د
لا ده انا اللى..
يا روح امك
اليتيمه_والوحش
بقلم_نورهان_اشرف
اليتيمه_والوحش
الحلقه_السادسه
لا ده انا اللى يا روح امك
وانت مين بقا ان شاء الله
نظر لها عزت پغضب وقال انتي تسكتى خالص انا مش عاوز اسمع صوتك ثم وقال انا لو شوفت انا هشيلك من على وش الارض انت فاهم
قال كدا
هنظ پغضب انت ازاى تعمل كدا واصلا عرفت مكانى منين انا ما صدقت انساه اللى حصل معايا
عزت بسخرية لا يا شيخه تصدقى انا صدقتك بقولك اى يا حلوه انتى هتيجى معايا دلوقتي نروح للماذون عشان نكتب الكتاب واصلح غلطتى اى رايك
هند بسخرية راى فى اى انت اكيد اټجننت انت جاي بعد ده كله تقولى اصلح غلطتى انت عارف انا اتبهدلت بسببك ازاى انت بسبب القرف اللى عملته معايا انا حياتى ادمرت بس الحمد لله ربنا وقف جانبي لانه عارف انى مظلومه و كرمنى براجل بجد اتجوزنى وكمان عندى بيبي ازاى بقا عاوزنى اطلق من الراجل اللى ستر عرضي و ارجع ليك انت اكيد مچنون او في مخك حاجه 
عزت بسخرية وهو فى راجل يقبل يكون بقرون
عزت بقولك اى برضاكى او ڠصب عنك حته لو كلفنى الموضوع مۏته هتطلقي منه و نتجوز
هند وانا مش هقبل حته لو عملت فيا اى انا بحب جوزى و مش هطلق منه