القصه كامله
المحتويات
وتابع حمزه مروان طالما ابنك زعلان منى مطلعش العربيه اللى جبتهاله ..
حمزه ونورهان .كانوا جايبيبن عربيه للاسد الصغير . نفس نوع وتصميم عربيه الاسد الكبير . بس خاصه للاطفال
حمزه الصغير خلاص هاصلحك .وجرى عليه وحضنه
على سفره العشا
حمزه لعمار خلصتوا كل حاجه ولا لسه فى حاجه ناقصه
عمار بهزار كان ناقصينا تشريف جنابك
نورهان ابتسمتلها .شروق الكلام طلع منها بعفويه .بس حست نفسها ضايقت نورهان .مروان كمان بصلها بلوم .وحمزه بص لنورهان
نورهان ربنا يسعدها ويفرح قلبها .
شروق بأسف نورهان . انتى عارفه انى مش قصدى صح . اوعي تكوني زعلتي
نورهان بحب لاء طبعا هزعل ليه . كل واحد بياخد نصيبه .وانا نصيبى كان الاسد ..بصلها الاسد بحب
حمزه لاء احنا فرحتنا حاجه تانيه . وبص حمزه لمروان .اللي فهمه من غير كلام .
نورهان مش بتاكل كويس .وحمزه ملاحظ عليها كده
حمزه نورهان انتى مش بتاكلي كويس . انا ملاحظ عليكى من وقت ماقعدتى .
نورهان بتعب اه معدتي بتوجعنى . يظهر اخدت برد .
حمزه بسخريه اهو دكتور العيله قالك اهو الا قولي ياعمار انت بتعالج عيانينك بالنعناع .
عمار بعالجهم بالخفه ياخفه
نورهان قامت وخلصت اكلها مروان وعمار متفقين مع بعض يروشوا شويه على حمزه
عمار بسخريه على فين ياانسه نورهان .مكلتيش حاجه حمزه بيبص لعمار بتوعد
نورهان شبعت الحمد لله
نورهان مستغربه ايه ياعمار افورت كده ليه .
حمزه اتلم ياعمار يومك قرب .هيطلع عليك اضعاف .
عمار بكل ثقه هادبح القطه من اول يوم . مش هعمل زيك . وانام فى اوضه تانيه .
حمزه حدفه بتفاحه وعمار لقفها بكل براعه
تانى يوم نهارا .شروق ونورهان وضحي . كانوا بيشتروا بعض مستلزمات الفرح .واكسسورات .وشوذات .واخيرا وصلوا البنات لأتيليه الفساتين بيختاروا مع بعض فساتين للحنه وليوم الزفاف . كل واحده فيهم اختارت فستانها .اللى تقيس تطلع توريه للباقي .وتدخل تغير وتطلع تانى . لحد ماجه الدور على نورهان .قاست فستان شكله توووحفه وكان رهيب عليها .بس لونه احمر .اترددت تاخده ولا لاء عشان لونه ملفت جدا .والبنات اقنعوها تاخده دخلت نورهان البروفه قلعت الفستان ولبست هدومها وطرحتها .وجت تخرج لقت حاجه غريبه الباب مقفول من جوا بالترباس . ملحقتش تستغرب واتفاجئت بحد من ضهرها بيحط ايديه على بوقها وبيكتم صوتها .وووووو
دخلت نورهان وبعد مالبست هدومها وطرحتها .جت تخرج من الكبينه داخل غرفه البروفه لاقت الباب مقفول من جوا بالترباس .ملحقتش تستغرب .وفجأه لقت حد جه من ضهرها وحط ايده على بقها وكتم صوتها ..بقت تقاوم وتحاول تهرب من ايديه لكن كان ماسكها بأحكام .وخدها قدام مرايا عشان تشوفوا .وقف بيها قدام المرايا وكان محاوطها بأحكام بأيديه وهمس جنب ودنها فكراني ولا نسيتينى .نورهان اتسعت عنيها پصدمه .لما شافت عاصم . عاصم كان حد من رجالته ماشي وراهم من لحظه خروجهم البيت وبلغ عاصم بمكان تواجدهم .وتقريبا عاصم كان متأكد انهم هيروحوا للاتيليه ده بالزات لأنه اكبر اتيليه فى البلد ..ودخل الاتيليه عن طريق المصنع من باب خلفي .بعد ما ارشى عمال المصنع ووصلوا باب سرى او باب طوارئ . داخل غرفه البروفه . اللى مليانه كباين للقياس عاصم دخل بعد ماكانت نورهان لبست هدومها . ولما اتأكد ان هى لوحدها داخل البروفه قفل الباب من جوا . نورهان كانت متأكده ان الباب مفتوح . ملحقتش تستغرب .قرب عاصم بسرعه الصاروخ من ضهرها وحط ايديه على بقها وكتم صوتها .قرب بيها قدام المرايا عشان تشوفوا ..نورهان عماله ټقاومه وبتتحرك عاصم اهدي واسكتي .انا مش جاي اذيكى نورهان بتحاول تهرب منه لكن عاصم كان ماسكها بأحكام
عاصم بحب قولتلك اهدى .مش ناوي أءذيكى ..انا بحبك يانورهان ..نورهان بتغمض عنيها پغضب ..وتابع عاصم .مش مصدقانى مش كده .ليكى حق بس وحياة جمال عيونك اللى وقعت فى حبهم اسير .انا بحبك .وجيت بس عشان اقولك .مش انا اللى ضړبت عليكم ڼار . انا ماليش ذنب .وانا قولت كده لابن الچارحي .قولتهاله فى وشه .انى بحبك ومستحيل هأذيكى .ده انا مستحيل أءذيه هو كمان وانتي معاه .شوفتي انا بحبك لدرجه ايه ..بس وحياة حبي ليكى يانورهان . هاقتله . هاقتله عشان ميكنش قدامك حد غيرى .وهاترجعيلي .هاستني اليوم ده بفارغ الصبر .هستناه ومش هفقد الامل فيه .
شروق قلقت .على تأخير نورهان خبطت على الباب .نورهان انتى كويسه .
عاصم انا هخرج .زي مادخلت .حسك عينيك .تنطقي ولا طلعي صوت . والا هتتلاقينى فى كل مكان بتروحيه
شروق من بره نورهان .انتي كويسه ..
عاصم بحب وهو مقرب من نورهان اللى مش طيقاه واختلس رائحتها . شوفتي انا قريب منك ازاي بكره هاتجيلى برضاكى .وافتكرى كلامى كويس ..هاسيبك دلوقتى بس اوعي صوتك يطلع ماشي ..نورهان هزت راسها بالموافقه
عاصم بحب كان نفسي اسمع صوتك .بس المره الجايه انتى اللى هاتتكلمي عاصم كان بيقرب من الباب اللى دخل منه عشان يخرج منه تانى . طلع سلاحھ عشان يخوف نورهان .متصوتش سابها اخيرا وبسرعه البرق .كان خرج زي مادخل نورهان كانت شبهةقاطعه النفس فضلت تكح
تكح .وكانت بتجيب نفسها بالعافيه راحت عند الباب وفتحته بصعوبه . واول مافتحته رمت نفسها على الارض . شروق وضحي جريوا عليها بصړاخ . .ونورهان كانت بتحاول تاخد نفسها بالعافيه وبعد حاولى ربع ساعه . نورهان كانت هديت وبقت تاخد نفسها بأنتظام بس اللى عاصم قالهولها ..حرك جواها بركان خوف على حمزه .وتصميمه المستميت .على قتل حمزه . نورهان قاعده معاهم .بس عقلها وتفكيرها فى كلام عاصم .شروق كانت بتحاسب على الفساتين .وبتسأل نورهان نورهان خلاص هاتاخدى الاحمر ولا ايه نورهان بصت لشروق .هي شيفاها بتتكلم لكن مش سامعه صوتها . ولا صوت حد . مش سامعه فى ودنها غير صوت عاصم اللى خلى قلبها يرجف خوف على اسدها نورهان اخيرا .نطقت شروق انا عيزه امشي . مشينى من هنا من فضلك
شروق بقلق وعدم فهم حاضر . هاخد الفساتين وهنمشي
نورهان پخوف هو حمزه فين
شروق حمزه مع مروان والرجاله فى البيت بيكملوا تجهيزات الفرح .
نورهان بدءت تدخل فى حاله صډمه ورجفه وقالت لشروق .روحينى من هنا بأسرع وقت ..شروق بصتلها بقلق ومش فاهمه سبب الحاله ديه ايه خلصوا وخرجوا ركبوا العربيه مع الحراسه .طول الطريق نورهان سرحانه ومنتطقتش بولا كلمه والدموع محجره فى عنيها . وصلوا فيلا الچارحي .نورهان نزلت من العربيه بسرعه شديده شافها حمزه استغرب .نورهان حرفيا كانت نزله بتجرى . شروق قربت من حمزه
حمزه بتساءل فى ايه نورهان مالها
شروق پخوف مش عارفه ياحمزه كنا تمام وبنهزر وبنضحك واليوم كان لذيذ لحد ما وصلنا الاتيليه .قاست فستانها ودخلت قلعته . خرجت كأنها شافت عفريت . نفسها مش بيخرج وكانت تعبانه اوى ومن لحظه ماخرجت مش بتنطق بولا كلمه .
حمزه قلق من كلام شروق . دخل وراها بسرعه . ملقهاش تحت طلع يجري على الاوضه لقاها في الحمام وكانت بټعيط بصوت عالي حاول يفتح الحمام اول ما حست بيه راحت قافله بالمفتاح من جوه حمزه تضايق جدا ونده عليها
حمزه نورهان مالك فى ايه .نورهان ردى عليا .حمزه بيجز على اسنانه .
نورهان من ورا الباب بتحاول تستجمع نفسها انا كويسه ياحمزه مافيش حاجه
حمزه بنرفزه افتحي الباب .وقعد يحرك الاوكره بتاع الباب پعنف .نورهان فتحت الباب وكانت خارجه بالبرنوس .لانها طلعت دخلت تحت الميه تغسل نفسها من لمسات عاصم اللى كانت قرفانه منه ومن قربه ليها . خرجت بوش عابث وجسم راجف . حمزه على طول شك ان في حاجه كبيره . حمزه بصلها پغضب
حمزه مالك .
نورهان مافيش حاجه
حمزه بأصرار لا في وانت عارفه ان في قولي لي ايه اللي حصل وما تخبيش علي حاجه
نورهان بعصبيه واول مره تتنرفز قدام حمزه يووووه قلت لك ما فيش يا حمزه ما تضغطش عليا اكتر من كده من فضلك سيبني لوحدي دلوقتي.
حمزه پغضب انتى شايفه نفسك بتتكلمى معايه ازاي يانورهان .
نورهان بترجي ابوص ايديك ياحمزه سيبنى دلوقتى عشان خاطرى
حمزه بيقرب عليها عشان ياخدها فى حضنه رفضت وبعدت عنه ..حمزه بصلها پغضب وسابها وخرج ورزع الباب وراه ..نورهان راحت قفلت الباب بالمفتاح .وقعدت مړعوبه . واڼفجرت من البكاء عاصم نجح يخليها تعيش حاله من الړعب والزعر
عدا كام ساعه .نورهان كانت لبست ملابس البيت العاديه . ومسكت الهدوم اللى كانت لابساها ولمسهم عاصم .قطعتهم بالمقص واتخلصت منهم ..نورهان كانت لسه قاعده فى اوضتها لوحدهاوالكل اتجمع تحت عشان مفروض ديه ليله الحنه والكل بيجهز نفسه .حمزه طلع عشان يغير هدومه . بيفتح لقي الباب مقفول بالمفتاح . قامت نورهان فتحتلوا .استغرب من منظرها عيونها منفوخين من كتر البكاء ..وبرضو متضايق انها مش عايزه تصارحه
حمزه پغضب انا عايز اعرف فى ايه يانورهان مالك .
نورهان بتعب من فضلك ياحمزه .انا مش قادره اتكلم دلوقتى .سيبنى وانا لما اهدى اكيد هقولك .
حمزه پغضب وعصبيه وانتى متخيله انا هاقدر اصبر .لحد ما حضرتك تقررى هاتحكيلى امتا .حمزه حط ايديه على وشه .واكمل بتوعد وتحذير .احكيلي يانور .عشان انا كده ولا كده هاعرف بطريقتى . ولو عرفت انك مخبيه عليا حاجه .معرفش ساعتها رد فعلى هيكون عامل ازاي . ومش عارف هاقدر امنع نفسي ازعلك ولا لاء . ومتنسيش ان ڠضب الاسد واعر
نورهان بتفكير اتطريت تألف اي كدبه عشان تخلي حمزه ياخد طريق تاني للتفكير .مجاش قدامها غير انها قابلت عفاف مراة عاصم .
نورهان بتوتر وارتباك انا هقولك بس اوعدني متضايقش ولا تعمل مشكله .
حمزه قولي بسمعك
نورهان بكدب انا قابلت اللى اسمها عفاف ديه انهارده . وكالعاده ضايقتنى بالكلام السخيف بتاعها
حمزه بيبصلها بشك كلام
متابعة القراءة
